تأثیر نیتروژن معدنی بر رشد و کارآیی مصرف نیتروژن در یونجه تحت شرایط شوری

به منظور بررسی تأثیر نیتروژن معدنی بر برخی ویژگی های فیزیولوژیک، مورفولوژیک و بیوشیمیایی یونجه رقم همدانی تحت شرایط شوری آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار و به دو صورت گلدانی و هیدروپونیک در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1389 اجرا شد. در سیستم هیدروپونیک تنش شوری در مقادیر صفر، 100، 200 میلی مولار توسط naclو تیمارهای نیتروژن با استفاده از کودهای شیمیایی نیترات پتاسیم و نیترات کلسیم در چهار غلظت صفر، 1، 2 و4 میلی مولار اعمال گردید. در آزمایشات گلدانی نیز تنش شوری در 3 سطح صفر، 100 و 200 میلی-مولار و تیمارهای نیتروژن با استفاده از اوره در چهار سطح 0، 30، 60، 90 کیلوگرم در هکتار اعمال شد. با افزایش سطوح شوری پتانسیل اسمزی، محتوای رطوبت نسبی، کلروفیل، فلورسانس کلروفیل، سطح برگ، کارآیی مصرف آب، کارآیی مصرف نیتروژن، درصد پروتئین و نیتروژن برگ، طول ریشه و ساقه، عملکرد گیاه کاهش یافت. در صورتی که مقاومت روزنه ای، میزان عناصر سدیم، کلسیم، آهن و همچنین میزان پرولین و قندهای محلول به طور معنی داری افزایش یافت. مصرف نیتروژن نیز سبب افزایش کلروفیل a، بیوماس گیاه و کارآیی مصرف آب و کاهش کارآیی مصرف نیتروژن گردید. مصرف نیتروژن نتوانست تأثیری روی این صفات در شرایط تنش شوری داشته باشد